Piep! Ik ben Zeppo, een grote grijze kater. Dat ik grijs ben, mag je best wel vrij letterlijk nemen. Ik ben inmiddels immers al 18 jaar oud! Maar hé, je bent toch maar zo oud als je je voelt hé? Ideaal, vergeet dat stukje van mijn 18-jarige bestaan dan maar, ik voel me immers piepjong en laat dat elke dag zien door nog heel wat te spelen! Naast spelen, lig ik vooral heel stiekem mega veel te dutten. Het liefst van al doe ik dat op de schoot van één van mijn opvangmama's of opvangpapa's (jawel, ik heb er zes (!) in het totaal). Zo vind ik op élk moment van de dag iemand om mij veel aaitjes te geven en om mezelf lekker op te krullen op hun schoot. Terwijl doe ik dan van 'miauw miauw miauw' en 'spin spin spin'. Als ik mijn huisgenootjes moet geloven, is die miauw écht wel heel luid. Mogelijks omdat ik zelf niet meer zo goed kan horen, oeps. Naast minder goed horen, voel ik mezelf ook niet altijd kiplekker. De dierenarts (die mij lekker veel aaitjes geeft) vond hoge onstekingswaarden in mijn bloed. Daar krijg ik intussen medicatie voor! Gezien mijn leeftijd ruil ik mijn opvanggezin met zes heerlijke schootjes niet meer in voor een ander gezin. Ik blijf hier dus nog rustig verder genieten van alle liefde & aandacht die mijn richting uitkomt, enfin, die ik zo heel schattig én luid wel kom opeisen als ik wat ongeduldig word. Adios!