Â
Wel ben ik een beetje verlegen, en daar is een goede reden voor. Ik woonde mijn hele leven bij 2 lieve mensen, die een dagje ouder waren. Plots kwam mijn baasje te overlijden en moest mijn bazin naar het rusthuis. Ik mocht niet mee en dat vond ik heel jammer…
Â
Ik verstopte mij onder het bed van mijn opvangmama en liet me niet zien… Totdat ik genoeg moed verzameld had om er onderuit te durven komen voor aaikes. Sinds die dag leef ik niet meer onder het bed, maar óp het bed! Zalig. Nu slaap ik bij mijn opvangmama en geniet ik van aaikes de hele dag door.
Â
Speciale voeding of medicatie heb ik niet nodig, maar soms durf ik wel nogal veel te eten. Eten is namelijk mijn favoriete hobby. Daarom weegt mijn opvangmama al mijn eten af en doet ze mij op haar meubels springen om terug in topvorm te geraken. Ik word nog een echte fitte supercat.
Â
Momenteel ben ik nog te onzeker om naar buiten te gaan, maar later zou ik dat misschien wel fijn vinden. Om met de andere vlinders te spelen. Andere katten ken ik niet, dus ik zoek liever een thuis voor mij alleen. En liefst ook een rustige thuis, zonder jonge kindjes, zodat ik me niet terug moet gaan verstoppen.
Â
