Ik ben Lucy, een katje met een rugzakje, nu 9 jaar oud. Ik ben in opvang gekomen bij ZIL nadat ik agressief gedrag begon te vertonen naar mijn baasjes toe, nu al meer dan een jaar geleden. 

Ik ben niet fier op die periode, maar ik kon het niet helpen. Ik ben een katje dat makkelijk overprikkeld is en ik heb nooit goed geleerd hoe ik met mijn emoties en frustraties moest omgaan vroeger.

Bij mijn opvangmama en -papa heb ik stilaan, en met veel vallen en opstaan, geleerd dat er ook andere en betere manieren zijn om mijn gevoelens te uiten. 

Nu weet ik beter wat er wel en niet kan, hoe ik wel en niet moet reageren en hoe ik mezelf rustig kan houden in stresserende situaties. 

 

Ik kan dus, met enige trots, aankondigen dat ik momenteel vrij stabiel ben in mijn goede gedrag, al een half jaar aan een stuk en dat ik dus op zoek ga naar een nieuwe thuis. 

Dat zal niet zonder slag of stoot gaan, want elke verandering komt binnen bij mij, maar ik ben zó graag bij mensen, dat ik toch graag mijn furrever mensenvriend zou vinden!

 

Ik ben wel een katje met een handleiding, dus ik som hieronder graag eventjes op wat er voor mij zeker in orde moet zijn. 

Daarnaast is het ook belangrijk dat je weet dat ik echt wel een knuffeldoos ben. Ik kom graag op schoot liggen en ronken (op mijn eigen tempo en wanneer ik er zin in heb).

Ik ben ook echt graag bij mensen in de buurt, al is het maar om te slapen, en niet graag hele dagen alleen. 

Ik heb altijd binnen geleefd en zoek nu ook een thuis waar ik lekker binnen kan blijven (buiten zijn er voor mij teveel prikkels).

Mijn verlanglijstje:

• Een thuis met een héél geduldige kattenvriend, die veel ervaring heeft met katten en goed katten (en hun gedrag) kan lezen. 
• Iemand die mij terecht kan wijzen als het nodig is en mij helpt om met mijn emoties om te gaan op een positieve manier. 
• Geen andere katten in de buurt, ik heb een ware hekel aan andere katten (en bij uitbreiding best ook geen andere dieren).
• Een veilige kamer / plekje waar ik mij kan terugtrekken als het allemaal wat teveel wordt en waar ik in het begin kan wennen aan mijn nieuwe omgeving. 
• Een baasje dat er 100% voor open staat om mij verder te laten begeleiden bij een gedragsdierenarts als het toch terug mis zou gaan. 
• Iemand die dagelijks wat tijd voor mij vrij kan maken om te knuffelen en te spelen met de hengel in mijn tunnel (1 van mijn uitlaatkleppen).
• Geen kinderen (daar ben ik normaal echt wel behoorlijk lief tegen, maar we willen het niet riskeren)

Wil je nog wat meer weten over mij? Je kan mijn hele verhaal (met ups en downs) lezen op deze pagina: Verhaal van Lucy